Nezaman yolda yürüsüm ,
Hanki köşeyi dönsem ,
Sanki çıkçakmışın,
Gibi yaşarım
İlkbaharda acan çiçek gibi
Papatyaların beyazlığı gibi
Yoncaların içindeki 4 yapraklı gibi
Seni ararım
Ben zemez kimse sana
Benzetemem kimseleri sana
Mehtaplı Gecelerde hep seni andım
Her ayın bir güneşi vardı
Ben her sabah açan güneşte
Her gece cıkan dolunaya seni sordum
Nasıl nerde napıyor şimdi
İki selam , bir kelamla andım
İçimdeki seni sana bir türlü söyliyemedim
İçim içimi yerken
Yollarına baka kaldım
Yollarına bakarım,
Adını her vemsim anarım
Sen deki lutfu
Bir ömür ararım,
27 Nisan 2010 - 12:39
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder